Saatli Maarif Şiiri - Aşkın Güngör

Zamanın gözleridir değil mi,
başka bir şey değildir üzerine yıkılan
-taşınması güç yük.

Yıldızları eksilmiş gece sızı verir ihtiyara
ve her gelen gün
takvimden eksilen yapraktan başka bir şey değildir.

İhtiyar bir çocuktur o, kapı aralığından güne bakan;
kuşları denizinde keşfeden;
eski yağmurlarda ıslanan bir mazi panosu...
Ve bir türlü kızamadığı yalnızlığın adı gibi
yanı başındaki bardak içinde
öfkesini dinlendirdiği su.

Hem mutluluktan başka nedir ki
pencereden içeri sesleri dolan
çocukların tasarlanmamış coşkusu?
“Ah, hepsi de keraneciii! Ah, hepsi de keraneci! ”

Zamanın hamalıdır,
yüreği romatizmalı,
şimdisi yırtık.
Ölebilmek için fazlaca aceleci.
Ve takvimden düşen her gün
toprağı özleyen güz yaprağından başka bir şey değil ki!
“Ah, saatli maarif de bulunmuyor ki artık...”

(24.11.1997 Kurukaymak-Hozat)