Saatinde Şiiri - Ömer Dalman

Herşeyimi saatinde yaparım.
Sabah ilk kalkış; saatinde...
22 dakikalık koşum; saatinde...
220 mekik, 40 oturup-kalkma,
15 alt karın, 23 bel; saatinde...
Duş saatinde...

İşe servis; saatinde...
İlk 3 çayım; saatinde,
kahvem 11.00'da, saatinde...

Araya 'işler' girer; olasıdır, hallolur,
fazla bakmam
ama hakkıyla da yaparım
saatinde...

Güne devam sonra
hızımı aldım ya ilk yüklemeden,
'gerisi kendiliğinden gelir' diye rahatlar
rüzgara bırakırım kendimi...

'gerisine' 'hayat' demiyor mu birileri?
halbuki 'öncesidir' belki?
tabii öncesi de yoksa kimi için;
bıraksın kendini 'gün'ün kollarına;
başka ne çaresi var? !

onlar bu curcunaya 'hayat' diyedursunlar
ben yoluma giderim, görmezler bile
aralarında 'onlar gibi' çalışırken
pek de güzel 'onlar gibi' bakarım.

ama benim için herşey saatinde..
bugün günümü yaşarım; 'saatinde'
bilgeleşirim; 'saatinde'...
manyaklaşırım, bulaşırım, yılışırım; 'saatinde'.
zilim çalar, yükselirim
giderim bu küreden
'saatinde'...

(Haziran 2006)