Saatim Bozuktu Şiiri - Hasan Koca

sevgisiz, ıssız bir çatı katı...
bir ses duydum — sabahı düşünmeyen bedenimden
yarı sarhoş bir çalkantı
ilk kez ürktüm gördüğüm bir çiçekten
mevsimini şaşırmış bir kasımpatı

yıllar sonra, bırakarak kaygılarımı
terk edilmiş bir garın merdivenlerinde
uzun bir yolculuğa çıktım
aylardandı mayıs (belki de haziran)
tren hareket ettiğinde hava kararmıştı
saatin kaç olduğunu bilmiyordum
çünkü saatim bozuktu
(şimdi hatırlıyorum —
onu bana bir müzik kutusu karşılığında
yaşlı bir tanıdığım vermişti)

ilk istasyonda indim trenden
doğurmak üzere olan bir kadın beni tiksindirmişti
(valizimi unuttuğumu daha sonra hatırlayacaktım)
geceyi kötü bir otelde geçirdim
otel katibi çok yaşlıydı
bana son gördüğüm rüyamı hatırlattı
sabah erkenden uyandım
saatin kaç olduğunu bilmiyordum
çünkü saatim yoktu
onu bir demet kır çiçeği karşılığında
küçük bir oğlan çocuğuna vermiştim

ilk gelen trene bindim
restoranda yer yoktu
oysa birkaç bira içmek istiyordum
ara istasyonlardan birinde durdu tren
bir paket sigara aldım istasyon büfesinden
(para üstünü almadığımı daha sonra hatırlayacaktım)
haydarpaşa garı’nda indim trenden
saatin kaç olduğunu bilmiyordum

yeni evli bir çifte bir demet kır çiçeği verdim
içindeki bir kasımpatı — mevsimini buldu
(onun bir yazpatı olduğunu
daha sonra anlayacaktım)

Bursa 12.08.1995