Saatin elleri Şiiri - Emin Özdemir

Bu gece içimden gelmiyor yazmak
Elimde kalemle öylece kâğıda bakmak
Saatin elleri birbirini kovalaya dursun
Sabahın ilk ışıkları içeriye buyursun
Geceden kalma şişkinlik var gözlerimde
Yazmayı bekleyen kalem hala elimde
Gün yeni umutlarla aydınlatırken odamı
Döküldü mürekkepten yokluğun ilk satırı;
‘ahşap merdiven çürük, demir trazban soğuk
Rutubet kokan duvarlara, dalan gözlerim donuk’