Saatin Akrebi Şiiri - Şiir Metafizik

Gevşek vidaları yastığımla sıkamadım
Uzun bir sedanın kulaklarımda cevelanı
Rüyam kaçtı… o kızıl örtüye sığamadım
Avuç açtım… döküldü yanağın seyelanı

Seyrederken şafağa dayanan son yıldızı
Döküldüm, büküldüm… perilerle büzüldüm
Üşüdüm kibrit çaktım; baktım dilenci kızı
Yutkundum…yüz çevirdim öptüm o kızıl yüzü

Uzadı göz ağrım upuzun bir nehir gibi
Saatin kahkahası… zamana kısırdım
Baktım… göğsümdeki kuyunun yok sanki dibi
Koştum… düştüm… saatin akrebini ısırdım

Horozun ilk sesiyle duvarlardan irkildim
Oysa sermiştim yere cellâdın adağını
Cinin kesik nefesiydi kulaklarımda… bildim
Sonunda öptüm ölümün soğuk dudağını

(2005)