Saat yirmibeş, caddeler yine suskun
işportacıların naraları bir kenarda dursun
rüzgar bile kayboldu tek başınayım
sen yine yoksun.
Kurumuş gözpınarlarım zonklayıp da
hiç ağlamayacaktım bu saatte
yüreğime duvar ördüğüm taşları
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta