Aradığında saat 20: 27’ydi
Seni düşünmeyeyse kaçta başladığımı bilmiyorum
Ne yaptığını düşünüyordum
Neler düşündüğünü
Neler geçiyordu kafandan biliyordum
Tereddütünü,
Dudaklarınla oynayışını,
Yarım kulak çevreni dinleyip,
Boş gözlerle etrafına bakışını
Elini telefonununa atışını,
1 saniye
2 saniye
3 saniye
Telefonum çalıyor.
Söyleyeceklerini de biliyorum
Söyleyeceklerimi de...
Söylemek istediklerimizin değil,
Söylenmesi gereklerin olacağı kuru bir konuşma
Herşeyi bilince
Açmakta gerekmedi.
Fazla uzunda çalmadı zaten
Açılmadığını gördükçe,
Eriyen cesaretin geldi gözümün önüne.
Anlık pişmanlığın ve hemen ardından
Kendini kandırışın.
“Ben aradım” diye geçirdin içinden.
Görevini yapıp kendini rahatlatarak
Yalanlarından; kendine itiraf edemediğin yalanlardan
Haberdar olduğumu bilmeden.
Kayıt Tarihi : 3.8.2002 21:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!