Saat oniki Şiiri - Yasemin Birbudak

Saat gecenin on ikisi
Hala tutuyorum elimde kalemimi
Tatlı uyku esir almaya çalışıyor gözlerimi
Zorluyorum dermanı kalmayan ellerimi
Anlatmak için sana sevgimi

Start başlıyor
Kalemim hasretimi sayfalara taşıyor
Duygularım sığmıyor
Gözlerim uykuya yenik düşmemeye çalışıyor
Ellerim ise bitkin yoruluyor

Kaç gecedir böyleyim
Karmakarışık anlamsızım
Mücadelem senin için sevgilim

Dayanmam gerek zorluklara
Hasret bırakamam mektubuma
Sevgimi sığdıramıyorum satırlara
Anlık bile olsa
Görmek uğruna seni rüyalarımda
Bırakıyorum kendimi uykunun kollarına
Yol alıyorum düşler diyarına