On ikiye beş kala Şiiri - Beşir Çitak

Saat On ikiye beş var
Bu saatlerde özlemin bastırır yüreğimi
Gözlerim dolar önce, biraz da elim titrer
Sonra birden şairliğim tutar
Seni anlatırım kendi kendime

Biliyorum sen şimdi tatlı tatlı uyuyorsun
O lanet yastık saçlarını kokluyor
Sana deli gibi sarılmıştır yorgan
Ve ne kadar şanslı olduğunu bilmeden
Seni içinde barındırıyor o yıkılası oda

Sabah güneş sızacak içeri
Pencereyi açtığında, rüzgar öpecek kirpiklerini
Serçeler sana şarkılar söyleyecek
Ve sen dokunduğun her şeyi mutlu kılacaksın
Ben umudun en yorgun olduğu saatlerde
Yani On ikiye beş kala, gecenin tam ortası
Yüzüm Avuçlarımda, gözlerim ıslak
Yine seni anlatacağım kendi kendime

BEŞİR ÇİTAK