Saat On Şiiri - Naki Aydoğan

Saat on
Uykum var, çok
Öyle tatiline gitsem de uyusam ve dönsem
Öğle tatili olunca yerime de koltuğum durur
Olmadı, yüzüme soğuk su çarptım
Zamanımı uyumam gerek
Uyanınca uykumu iyi yaşamalıyım
Çalışmalıyım şimdi uykulu eksik zamanlı olsa da
Çünkü gündüz, çalışma hayatım uyanık, tam zamanlı canlı
Ben uyursam utanırım, kendimi miskin uyutamam
Miskin kedi değilim ben
Gece muhasebesi iyi değil gündüzden muhasebe etmeliyim
Erkenden yatmalıyım, uykumu almalıyım
Dürülü defter kalmamalıyım
Hazır dürülü defter kapı dışı eder adamı
Gerçekte beni kovmasalar da bakışlarda kovulmuşumdur
Kovulmuş

Uyku zaman dışarıdır
Her şeyden çekilir bilincin ve sen uyursun
İçinde mışıl mışıl dünya çalışır
Sen uyursun
Zamansız kalmak ise ölüm sonrası
Bir canlı dönüşür
Bir başka canlı doğar
Sen uyurken çocuğun olmuş çocuğunun çocuğu doğmuş
Ölenler olmuş
Benim eşyam uyumaz mı üstünü örtemez tozlanır
Ben uyanır kalkarsam toz da kalkar
Eşyalarda uyur tamir bakım görür ve ölür
Plastik geç ölür, doğa kaldıramaz geç ölümleri
Kararında uyuyalım kararında eşya üretelim
Ya da en iyisi bir atık uykusu, bir kuyusu kuralım
Atıklar kalksın uyusun uyansın
Ölüme terk etmeyelim, hemen
Bizim gibi.