Yürüyorum sonu bilinmez kaderime koşarak,
Önümde hesapsız bir uçurum...
Alabildiğine uzayan kaldırımlarda
Benimle sonsuzluğa yuvarlanan kuru yapraklarda,
Henüz can veren bir nergisin alın yazısı.
Aman rüzgar! Yalnız bırakma beni,
Eşlik et ölümümde bu sefil gölgeme.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Düşünceler bir bir olsede aklimizda bölgelerini birakirlar ardlarinda onun içindir ki acilarini ancak zaman hafifletir ama dindiremez tamamen
Yureginizin sesi hic dinmesin sayin
sair
Saygilarimla
Bütün bu hünerler ve süsler aynen, incileri aynanın arkasına yerleştirmek gibidir. Halbuki aynanın yüzünün bundan haberi olmaz. Ona temizlik, parlaklık lazımdır.
Fîhi Mâfih, Mevlâna
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta