ay
aydın
ay gibi parlaktın
karanlık gecelerde duvardaki dolunaydın
gökyüzümdeki aydın
çıkmaz sokağımı aydınlattın
gül
güldün
sapsarı saçlarında
kan kırmızı yanan bir güldün
gülünce gözlerinde görürdüm
gönlümü
gün
gündün
güneşin ısıttığı tabiat misali
ısıtırdın gönlümü
bir parlmaya gör hele
nasıl da yüzümü
güldürürdün
ak
aktın, beyazdan da berrak
serin bir nehrin ferahlığıyla
gözlerime aktın
yeşil gözlerinde kaybolurdum
sen de bilirdin
kaç?
kaçtı?
dertsiz geçen gecede
bilmiyorum saat kaçtı
düşüncenle uyuklarken
bakmışım ki
uykum kaçtı.
Kayıt Tarihi : 21.6.2006 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!