Aldım şimdi neyim var neyim yok,
Sensizlik var ve sen yok…
Gidiyorum bu sefer...
Artık o meçhullüğün beni yakmayacak.
Neredesin, kiminlesin diye düşünmeyeceğim.
Gidiyorum bu sefer,
Kal desende,
Aldım sazımı da, sözümü de, sensizliğimi de gidiyorum.
Uyandırmam seni,
Ben kendi kendime söverim,
Sabah olunca geçer sinirim.
Yine ağlarım senin için...
Sazımı alır türküler yazarım,
Duyurmadan sana pişmanlıklarımı.
Sanma hiç, dönmem tekrar bu yolu,
Nereye gittiğimi bilmeden giderim.
Kim olduğumu bilmeden.
Nerden geldiğimi,
Kimden geldiğimi bilmeden,
Seni de unutur, giderim.
Yorulurum en sonunda.
Bir liman bulurum kendime,
Benim gibi terk edilmiş,
Yüreği paslı gemilerden oluşan bir liman…
Saatime bakarım;
Gitmeyi beş geçiyor.
Ve yine giderim,
Az önceki limanı bir daha hiç hatırlamadan.
Kayıt Tarihi : 1.8.2013 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kişileştirmelerin son derece uyumlu imgelerle kullanıldığı şiirde anlatım da çok sade bir dille yapıldığı için çok etkili...
Günün Şiiri seçkisinde yer alan şiirinizi ve sizi kutlarım Fulya Hanım.... Saygılarımla...
Şiirden esintiyle...
Kutluyorum güne gelen şiiri ve şiir yüreğinizi.
Sevgilerimle..
Yüreği paslı gemilerden oluşan bir liman…
Saatime bakarım;
Gitmeyi beş geçiyor.
Ve yine giderim,
Az önceki limanı bir daha hiç hatırlamadan.
-----Fulya hanım duygu yüklü bu harika şiirinizi ve sizi kutluyorum saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (5)