Uyuyan gözlerimi sen uyurken açtım.
İçimdeki seni boş sokaklara saçtım.
Açtım girmedin denize sıfır gönlüme,
Bende bu şehirde seni bırakıp kaçtım.
Yıllar geçerken bir tren gibi istasyondan.
İçimdeki şarkı çalınır aynı tondan.
Beklerken istasyonda,son yaklaşır sondan.
Ve o şarkı; kalk yürü artık vazgeç ondan.
Sevdalar yaşanmaz artık hayal tadında.
Kısa sürer,hep tadı kalır damağında.
Bakarsın hayat binasının son katında,
Sevdasız geçmiş ömür ve son miyadında.
Su hayat,zamansa akıp giden bir nehir.
Bir bak arkana elle tutulur ne gelir,
Kalbini görsen işlenmemiş paslı demir.
Saat geçti zaman bitti elden ne gelir.
Kayıt Tarihi : 9.10.2007 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)