Saat Gecenin Üç'ü Şiiri - Ozan Ağrı

Saat gecenin üçüydü sanırım
sonra telefon çaldı birden
bakmadan açtım hemen
belki sensindir dedim içimden
tam üç kez alo dedim
sen olsaydın konuşurdun
herhalde..?
Konuşmadın..
Sonra bir an nefesini duydum
tanır gibi oldum..
Sonra yine derin bir sessizlik..
Sustun..
Bir an çıkartamadım
yoksa sen değil miydin..?
Ama sonra hıçkırığından
tanıdım seni..

Bir zamanlar koynumda da
böyle ağlardın..

Unutmadım..