Saat Gece Üç Şiiri - Tolga Baş

Benim seni sevmediğim gündü o gün
Kendimi nasıl sevmedimse öyle işte
Çok uzandı o gün ruhuma, bana benziyordu
Ne beyaz atlar, ne bahar tantanası ne de yüzün.

Geçecek biliyorum
Doktorlar söyledi, konuşmuyorlar sadece bakıyorlardı yüzüme
Garip garip
Annemin hiç anlatmadığı masallar gibi anımsıyorum
Ama o anlatmıştır, hatırlamıyorsundur diyorsun
Bir serçe konuyor sonra köşe başındaki bayat ekmeğe
Telaşlı bir didiklemeyle karnını doyuruyor
Hep sanıyorsun, ayakkabı boyacısıysa kirli ayakkabılarına ısrarcı
Özledim diyor bir ses, ezan sesi kadar kutsal, özledim diyor
Onunla sevişemediğim için geç kalıyorum
O bilmiyor, bilseydi bu kadar sessiz sever miydi beni

Hayatımın geri kalanını geziyorum bu aralar
Ömrümü hesaplıyorum sabah kahvaltılarında
Mutsuz da ölebilir insan diyorum
Sonra tebessüm ediyorum mutfak duvarındaki balıklara
Etrafımdaki kelimeleri topluyorum
Vaktimi işgal ediyor parmaklarımdaki tüm çizgiler
Sizi tanımıyorum köleler diyorum
Kesiklerimiz çok diyorlar, unuttun mu suladığın o kurumuş ağaçları
Oysa ki deniz yok, oysa ki nehir yoktu
Vatan da mı diyorum, İçerideyiz diyorlar
Dışarısı sessiz, son yağmurlarsa kaldırım diplerinde birikinti
Özledim diyor bir ses, yük vagonlarında kül olmaya ilerleyen kelebekleri
Hiçbir mektubum ulaşmamış ve daha hiç yazılmamış
O bilmiyor, bilseydi bu kadar çok meydanlara meydan okur muydu

Tüm Don kişotlar ölmeli (seni seviyorum sevgilim)
Çelik kokan her ne varsa erimeli, güvercinler hariç diyorum
Ve ağaçlar, ağaç kavuklarında ki yaşamlar da
Geri kalanlarımıza dahil olmalı
Ciğerlerimiz para icat olmamış bir beyazlıkta daha
O gelinlikler hiç giyilmemiş, o heykeller hiç yıkılmamış
Türk kelimesi hiçbir tabeladan kaldırılmamış
Ve hiçbir vatansever benim kadar yalnız değil daha,
Hiçbir çocuk siyah beyaz doğmamış hayata
Minareler sevecen, lunaparklar, üstü açık sinemalar ve sen

Hayatımın geri kalanı

Geçecek biliyorum
Doktorlar söyledi, konuşmuyorlar sadece bakıyorlardı yüzüme
Garip garip
Ama sen uyumuşsundur şu an, saat gece üç
Gözümü kırpmadan sevebilirim seni, gözümü kırpmadan gidebilirim de
Şehre tepeden bakan bir manzaraya şiir olmaya ama saat gece üç
iyileşeceksin diyor duvarlar mektuplarında
O şarapnel parçası, o tek ayaklı, o sağır gölgeler omuzlarımızda yük
Dar bir boğaz ve sırtlarında aslan uykuları, mezar taşlarına asılmış yazmalar
Özledim diyor bir ses, daha hiç yazılmamış mektuplar
Ve daha hiç sevişilmemiş bir sen, kalem kağıt gibi bembeyaz
Saat gece üç...