Saat Dokuzu Vurunca... Şiiri - Erman Ulusoy

Saat dokuzdu Haydar paşa garında,
Tüm saatler dokuzu vuruyordu…
Trenin penceresinde son kez göz göze geldik seninle.
Hareket etmeye başlarken tren,
O küçümen, pamuk ellerin, ellerimin arasından sıyrılıverdi.
Terli ellerimde, soğuk rüzgâr esti bir zaman.
El sallamaya başladın…
Ve sonra, tren çıktı perondan.
Bir nokta oluncaya dek baktım ardından.
Saat dokuzu geçiyordu Haydarpaşa garında,
Daha beş dakika olmamıştı geçen zaman.
Saatlere göre…
Ama kalbîmde, sanki senden yıllardır ayrı kalmışlığın hüznü vardı.
O gün saat dokuzda başlayan,
Bugün hâlâ süren ayrılık bir türlü bitmedi.
Ve o gün, bugün, saatler dokuzu vurmaya başlayınca,
Ben de meyhanelerde içkiye başlıyorum,
Hayalîni alıp da karşıma…

13.04.1979
Erman Ulusoy
Lüleburgaz