Saat Dokuz Şiiri - Emrah Kılıç

Saate baktın zamanın ne kadar çabuk geçtiğini fark ettim
Fark ettim zamansız sevgimi
Kalbimin kapılarının açılıp seni beklediğini
Günlerim de artık sen vardın

Saat dokuzda seni hatırladım
Aklıma getirip canlandırdım
Ruhumda da kalman için her daim
Ne kadar da çok isterdim saatin durmasını
Seni sevmiştim o saatte

Unutamamıştım seni, gözlerime bakışını
Sevmiştim her şeyinle seni
Saat dokuzda sen vardın unutamazdım
Mehtap geceyi unutsa da
Sen bende hep var olacaksın

Uyuyamadım o gün
Sevmiştim seni
Sevgimizin resmini çizdim kalbime
Bin bir hisle sevdim seni

Saat dokuz olduğunda yanımdaydın sanki
Gözlerime yeniden bakar gibiydin
Seni bulduğum
Bir birimize söz verdiğimiz saatti
Sen hep kalbimde, ruhumda var olacaksın