Saat bilmem kaçı kaç geçiyor

Şimdi dışarıda çocuklar oyunlar oynuyor.
Anneleri bilmem kaç kez çağırıyor onları.
Ama gitmek istemedikleri gibi çocukların.
Bende seni almadan gitmek istemiyorum.

Şimdi dışarıda gün kararıyor. Biraz uzun, biraz kısa.
Yağmur hafiften soğuk ve biraz yorgun.
Evimin açık olan penceresine usul usul vuruyor.
Ben yağmur sesiyle yalnız, konuşuyorum.

Bir ses oğlum oğlum diyerek uyandırıyor beni.
Hava karanlık. Saat bilmem kaçı kaç geçiyor.
Ama biliyorum ki duyduğum ses annemin sesi.
Ben evi dolaşıyorum. Bir gezgin misali.

Şimdi dışarıda gün ağarıyor. Biraz kırmızı, biraz mavi.
Güneş sıcak ve içim ılık bir rüzgar esintisi.
Evimin açık olan penceresinden süzülüyor sanki.
Ben rüzgar sesiyle yalnız, dinliyorum seni.

Şimdi içeride kış var, dışarıda ise yaz.
Yağmur damlaları vurmuyor camıma.
Evimin açık olan penceresinden usul usul uzanmıyor rüzgar.
Ben okuduğum şiirle yalnız seni düşünüyorum.

Saat bilmem kaçı kaç geçiyor.