Saat Aslında 4 Ama 3 İşte

Bir İstanbul macerasıydı benimkisi
Ya da İstanbul bir maceraydı benim için.
Şimdi bir kat daha büyüdüm hissedebiliyorum bunu içimde,
Bir mahkeme kurdum içimde yargılıyor duruyorum her gece,
Gündüzleri çalışmıyor bizimkisi bir farklı hepsinden,
Nöbetleşe çalışmak yok direk gece mesaisi işte..
Daha fazla para veriyorum geceleri çalıştırıyorum gündüzleri uyutuyorum.
Çünkü sadece geceleri yalnız kalabiliyorum, yoksa olmuyor her kafadan bir ses,
Ben kendi sesim ve iç sesim, dış sesleri takmıyoruz..
Ben hiç bir şekilde benliğimi kaybetmem ama sen?
Siz?
Onlar?
Sözüm bitmiştir, yargılanmaya hazırım, infazda olabilir..
İdamda!

Küçükken istediğim bir şey olmadığı zaman surat asardım, hala aynıyım surat asıyorum ama şimdi ki sorunlar o zaman ki gibi değil.
Surat asınca, ağlayınca öyle çözülmüyor.
Çözülemiyor..
Bu hayat kısa değil kimse kimseyi kandırmasın abi!

Kaçtığım şeyler aslında beni cehennemden daha beter bir yere çekiyor ama buna da mecburum yapmalıyım, birikenlerin yükünü tartamıyorum..
Bu zor günlerde geçecek, elbet bende güneş ışığını tadacağım!
Karanlık sadece geceleri olacak üstümde..
Ağlamak değil amacım, ağlamak istemiyorum da zaten..
Ama buruk bir içim var artık, gün geçtikçe daha da buruklaşıyor.
Geçecek biliyorum, bekleyeceğim ve geçecek..
Geçecek ve ben tekrar bekleyeceğim.
Sonra tekrardan bekleyeceğim ve geçecek.
Kurdeşen döken arapsaçı modellemeli ikilemler düz teklemeler,
Aynı rutin döngü, su, buhar, yağmur, su, buhar …

Bazı geceler zor ve anlamsız mı yoksa bana mı öyle geliyor?
Bazı gecelerde sadece sıradan, sessiz, bazıları da bir o kadar eğlenceli...
Mi acaba?

SAYGILARIMLA…
30/10/2011 03:19 aslında 04:19 (Saat aslında 4 ama 3 işte)