saat kırka bir kala daha çok sorguluyorum kendimi
anlıyorum yaşla değil yaşamakla öğreniliyor hayat
veda ediyorum artık yanımdakiler hariç herkese
bir siz bir ben yeterim bana gerisi hikaye....
anlıyorum 40 a bir kala seni, onu, sizi, onları
cünkü kendimi anlıyorum artık geçte olsa
ve anlıyorum ki boşmuş kafaya taktıklarım
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta