Saat... Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Bu saatin bir geçesi yok..
Bir kalasıda..
Bir anlamı yok..
Anlamsızlığı da...
Heyecan verici değil..
Ya da korkutucu..
Ya da mutlu edici.
Mutsuz kılıcı...

Öylesine bir saat işte...
Sıradan..tek düze..basit..
Hani varla yok arası...
Belli belirsiz...yağmur sonrası...
Sisli bir sokak dekoru içinde...
Bir sigara elimde...
Bir elim yumruğu sıkılı...
Düşüncelerimde sen..ama baştan sona..
Ama en çıplak halinle masumluğunun...
Adamakıllı...

Bu saatin bir kaydı yok...
Ya da kayıtsız değil...
Henüz hatırlanmadı
Asla unutulmadı
Bir belkisi yok...
Bir olmaza müptela...
Olsaydı zaten gülümserdin
Ya da ağlardın...
Olsaydı zaten değiştirdin yolunu
Çalar kapımı, biraz uğrardın...

Öylesine...bir saat işte...
Hani küfüredesi..sövülesi..
Yazılası ya da...silinesi....
Gideceksin sanırım...
Yiteceksin sanırım diyemediğim..
Sana gitme sakın...
Bir olmazın ertesinde yitme sakın
Diye söylemediğim..
Bir saat işte...
Yenemediğim....

Bu saatin bir saati yok...bir adı...
Bir zamanı..zamansızlığı...
Her şey içine sığdıran.
Ya da hiç bir şeye sığmayan...
Bir an...
Bir ansızlık..
İçine girip sığınabileceğin bir mekan..
Seni ulu orta bırakan bir mekansızlık...

Öylesine...bir saat işte...
Geçip gidilesi...
Kalıp ölünesi...
Alıp saklanası...
Ya da bıkmadan yorulmadan anlatılası...
Bir kesişme..bir yol kavşağı...
İyi ve kötünün, güzel ve çirkinin,
İçimde ki benim ve içimde ki senin çarpışması...
Hani hiç düşünmeden kazanılası...
Ya da düşüne düşüne kaybedilesi...
Ölümüne sevilesi..
Nefret edilesi...

Bu saatin bir seni yok..
Bir beni...
Bir de yumuk gözlü çocukları...komşuları.......
Umudu yok bu saatin...
Umutsuzluğu...
Haykırışı..
Ya da suskunluğu...
Öylesine...bir saat işte....
Zamana hiç bir zaman kaydolmadı...
Ve ne senden vazgeçebildim,
Ne sensizlikten...
Seni düşünmenin vakti henüz dolmadı.....

15..10..2002