Saat sana sen kala
Yokluğun düştü bana
Sensizlik çeşmesinde
Yıkanıyorum hala.
Saat seni sen geçe
Üstümde koyu gece
Yokluğun sıktı beni
Yokluğun bir bilmece.
Saat tam sen buçukta
Sensiz kaldım açıkta
Koşup gelsen ne olur?
Engelleri aşıp da.
Saat bak tam sen oldu
Ruhuma sevgin doldu
En sonunda geldin ya
Karamsarlığım soldu.
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 22:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ile....,
mehmet şakir karataş
TÜM YORUMLAR (1)