Saat 3 Şiiri - Ahmet Gündüz

Saat gecenin üçü
Sen sıcacık yatağında uykunun en tatlı yerindeyken
Ben yine bomboş sokaklarda,
Senin hayalinle yürüyorum kendimi bilmeden
Belki de sen tatlı bir rüyadasın şu anda,
Ama ben yine isyanlardayım yokluğunda
Cebimde son dal sigaram var
Kıyamıyorum yakmaya senin beni yaktığın gibi
Önümde uzunca,ıssız bir sokak belirdi
Korkuyorum girmeye
Ama benim korkum ölmek değil gülüm
Tek korkum senden ayrı kalmak
Hoş yaşarken de senle olamıyorum ama neyse
Seni yılda bir kere de olsa,
Uzaktan uzağa bir dakika görmek bile yetiyor şu gönlüme
Bir gece daha böyle bitti
Aklımda bir tek sen dolaştım kendimi bilmeden
Güneş doğuyor artık yavaş yavaş
O bomboş sokaklar birden dolmaya başladı
Halimi görenler acır gibi bakıyorlar yüzüme
Bilmiyorlar bu hırçınlığımın sebebini
Anlamıyorlar seni ne çok sevdiğimi...