Saat 18:45 Şiiri - Osman Karaduman

SAAT 18:45

Bekliyorduk bak son otobüste geldi
Saat 18:45 ayrılık saati
Üç ay sonramı olacak kavuşma vakti
Gözümden yaşlar bir anda aktı

Hep gün saydım gideceksin diye
Dakikaları düşünmemiştim hiç bu kadar
Zaman su gibi akıp geçti diye
Hiç kızmamıştım saat 18:45’ i gösterene kadar

Aslında severdim otobüsleri
Sevenleri kavuşturuyorlar diye
Aklıma gelmezdi senide götüreceği
Lanet ettim son otobüse seni 18:45’ te aldı diye

Ne otogara gidiyor ayaklarım
Nede takvime gidiyor ellerim
Ne saate bakıyor şu yaşlı gözlerim
Her gün ağlıyorum 18:45’i gösterdiğinde saatim

İnan geçmiyor sensiz zaman
Takvim yaprağı bile 21 Haziran
Sen gelmeden dönmez yelkovan
Saatim bile 18:45’te duruyor inan...

22.06.2004-ORTACA