Sâat Şiiri - Salih Şanlı

Sâat

Sayılı gün tez geçer, biter dünyânın ömrü
Kim bu dünyâyı seçer, odur körlerin körü

İnsan şaşıracaktır, alt üstolur yeryüzü
Eriyip akacaktır, kıpkızıldır gökyüzü

Sûr’a üfürülmüştür, dünyanın sonudur bu
Dünyâ sanki bir düştür, rüyânın sonudur bu

Apaçık görür gözler, yalın gerçektir gelen
Yere yapışır yüzler, yok edecektir gelen

Varlık bir hezîmette, Vareden’in emriyle
Can taşıyan dehşette, canı olmayan bile

Can bulamaz kendinde, her âzâsı kördüğüm
Her canlı can derdinde, kapıya gelmiş ölüm

Toplanmıştır ormanda, nâçâr bütün hayvanlar
Korku vardır her yanda, çâresizdir insanlar

Sâbit görünen dağlar, bulutlarca savrulur
Yer gök karalar bağlar, deniz yanar kavrulur

Yıldızlar hepten sönmüş, gökten inivermiştir
Ay yarılıp bölünmüş, güneş sönüvermiştir

Kimse kalmaz meydânda, hep nefesler kesilir
Her şey biter bir ânda, bütün sesler kesilir

Silinmiştir kâinat, gömülmüştür siyâha
O pek şiddetli günden sığınırım Allâh’a

Derin bir sessizliktir çöken, yok olan vara
Mülk Allâh’a aittir, O Vâhid’ül-Kahhâr’a