Saat mi?
Saat tam 12:00
Günün yarısı olmuş bile
İşçiler, öğlen yemeğinde
Güneş duruyor tam tepelerinde
Bulutlar halsiz ve yorgun
Çok çalışmışlar bütün gün ve gece
Gölge etmek değil bir gölge arıyorlar
Rüzgara esme diyorlar esme artık bize
Dur da azıcık soluklanalım şurada sessizce
Saat mi?
Saat tam 12:00
Ömrümün bir günü daha gitmiş
Hayallerim gözlerimde
Yapacaklarım hep aklımda
Kollarım,bacaklarım dermansız
Durmamışlar sanki bütün ömrümce
Çalışmak değil çalışmamak istiyorlar
Dur be adam, dur dur artık diyorlar.
Dur da bir rahat görelim son şu nefeste
Saat mi?
Saat tam 12:00
Şimdi denizde olma zamanı
Bir şezlongda ya da şemsiye altında
Uzatıp ayaklarını kumlara gömmek zamanı
Denizin o gel gel diyen çığlıklarına
Geliyorum,geliyorum işte sana
Sar beni ılık ılık ve sakin sularınla
Ama boğma sakın kaprisin kötü huyunla
Daha yaşayıp çok öğreneceğim var şu hayatta
SÇ.
20.06.2015
Savaş ÇelikKayıt Tarihi : 29.7.2020 13:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!