Şemsiyemden damlıyor
Rüzgar paçalarıma
Betimsiz renksiz değil dünya
Bilinmezlik değil yürüdüğüm
Zaman ki ruhunu bölmesidir insanın
Yolu zamana bölerken şimdi
Adımlarım nereye gittiğini biliyor
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta