Ve şair sabahın geceyi kovaladığı saatlerde,
Minik serçe ezgileriyle kavun kokusu buğusunda,
Yanında olamayan ama her daim yanında hissedip özlem duyduğu
Sevgilisine şunları yazar:
Benim aşkım sabaha karşı öten bülbül sesinde,
Geceyi kovalayan sabah düşünde,
Ay'ın yalancı ışığının gölgesinde sana ağlar.
Hakikat gözlerinde eyy adı gizli,
Bu ruhsuz mabedin suyu sen saklı,
Güneşi içimde görünmeyen,
Hele birde sevgili gülümse-yeri,
Yaşadığım an-ı rüya,
Yattığım yatağımda hayalini gerçek sayarım.
Sanırım bu aşk Yaratan katında.
Can sıkılsa ömür daralsa,
Ben seni bir görmeye cennet sayarım...
Kayıt Tarihi : 21.6.2008 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Efendim şair aşkını kolları arasına alarak tatlı bir uykunun yoluna koyulur,gördüğü rüyada aç susuz rüya boyunca hayatının en güzel cennetine yol alır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!