saat: 02:46
sen bilmem kaçıncı uykundasın;
ve ben uykunun ne demek olduğunu unutmaktayım
gözlerim donuk donuk bakar karanlığa.
öylece....
suskun;
susuyor zaten hep,
şikayetciyim kendimden..
içimdeki kasırgayı sana anlatma telaşı var gözleriimin;
anlarsan elbet!
anlarmısın nihayet?
daralıyorum bir sıkıntı sol yanımda...
ruhum bedenime dar gelir oldu,
kimse anlamıyor beni
buna sende dahil olma lütfen
yoksa sı olmadan açaçağim kafesimi
hiç bir yere sığmayacak kadar çok seviyorum seni
ve artık sığmıyor bu sevği arşı alaya
yakıyor beni durup dururken yok yere
şimdi aydınlatıyor aşk beni
ben bitene kadar ki taki...
bazen yarama o kadar çok basıyorsunki,
acından sevgili;
üflemek istiyorum canımdaki alev alev yanan mumu
sönmek istiyorum sensiz karnlıklara...
ve saat: 03: 11 hala açık gözlerim...
Zeynep BeşenKayıt Tarihi : 12.10.2011 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Beşen](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/12/saat-02-46-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!