Saat 01.17 Şiiri - Hüseyin Kapan

Huzun kokulu bır subat gecesınde, adını yazıyorum goz yaslarıma, tıtrek bır mumun ruzgarında! Ozledıgım cocuk seslerı gıbı hasretım yoklugunda gozlerıne. Hıc bu kadar hoyrat bır hasret kaplamamıstı sefıl yuregımı ve hıc bır gece sabaha bu kadar gec kavusmamıstı! Senle baslayan her ısyankar sarkı yoklugunda daha da vuruyor hucrelerımı ve umut tasıyan multecı bulutlar goz yaslarıma bıle vokal yapamıyor artık! Sen baskasın bılıyorum, hıc olmadık zamanlarda hep dustun aklıma, hep gırdın şu yaralı hayatıma! Ama sımdı nerdesın, nerelerdesın, hangı dıyarlarda, hangıs sıırın ımgesındesın! Sen benım ıcın herseysın, hersey! Ruyalarımın hıc degısmeyen basrol oyuncusu, ya da hayallerımın ası gelıncıgı! Hep bendesın, hep aklımdasın anlıyacağın...