Saadet'e Veda Şiiri - Zerrin Aynaoğlu

Lodosta düşmek gibi bir ölünün ardına,
Sersem sepeldek bir naylon torba
dolanır ya dallara
kuş gibi kanat çırpar ağlamaklı
lodos, yüzünde kurşun gibi dedikleri ağır hava
kesik kesik nefes alıyor kalan son yürek
Bir ölünün ardından sırma saçlarını sarıyor rüzgar
Genç, kumral bir kadın, yeşil gözlü, muteber, hayli uçucu
brövesini görüyorum, takmadığı eşarbını, çantası dolu
şimdi deseniz de hayli kilolu, onlar yükleridir zamanın
uçmaya yarar, ki kolayca takılsın dallara,
Böyle bir şey hayat hep aniden vurur bir yerden.
Nagehan, pusudadır o tarifesiz sefer.
Artık demir almak günü gelmiş ya zamandan
Meçhule giden gemi kalkar o limandan
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol
Sallanmaz kalkışta ne bir mendil ne de bir kol.
.
Hoşça Kal Saadet.