*Bekarlar kervanına vedâ eden
can dostum Muhammed Karakış’a...
A dostum seni de kaybettik bu kervandan;
Şimdi ayrılık vaktidir dosttan, yârândan.
Alışmıştı gönül, dostların ülfetine;
Böyle katlanırdık dünyanın külfetine.
Hatıralarda kaldı acı-tatlı günler,
Bazen karışırdı gözyaşına hüzünler.
Dert ortağıydık; gönül birden incinirdi,
Sevinç birdi; cümle beraber sevinirdi.
Vedâ türküsü tutturup gider dilimiz,
Can dosta, bu hayatta saadet dileriz.
Huzur göresin; bereket dolsun ev-barkın,
Sonsuza değin sürsün bu mutluluk şarkın...
(31.07.2004
Cumartesi)
Kayıt Tarihi : 31.7.2004 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!