Yalancı dünyanın sahtekar insanı,
Düzenbaz sevginin başkahramanı,
Acı sevdanın zalim sevgilisi,
Neden?
Neden yıktın dünyamı, hayallerimi!
Kırdın, parçaladın yüreğimi,
Sarpa sarsada bu gönlüm
Törpülensede bu yürek
Mihrabına vurgun, feyzine
Cemaline hiç değil.
Feragat ediyorum desende,
Biliyor musun?
Sana bir hediye vermeyi çok düşündüm...
Eşyadan ziyade,
Elmastan, yakuttan değerli olmak şartıyla!
Ellerimi vermek isterdim, umuda doğru koşmak için...
Korkuyorum yarı olda bırakmandan.
Yürüyorum!
Yürüyorum bitiremediğim yalnızlığıma
Adını ''SEN'' koyduğum bir yalnızlık bu
Çünkü içimdesin tutarsızca
Ve
delicesine...
Masiva karanlık...
Gökkubbe seyyah...
Ecmain diyor alem.
Yankılanıyor boşluğunun sessizliği
Haykırıyor çığlıklarım
Dilim sussa da,
Mektup yaz sevgilim
At bana pencereden
Kantine gel yada
Ver bana gizli gizli
Mektuplaşalım sevgilim
ayrılığın ilk hecesiydi ağzımdan çıkan
öfkenin getirisiydi
bilemezdim
vereceği acıyı bu kelimenin
her gün öldüm
bir insan bile yok cenazemde
Bir sen var ebem kuşağı misali
Kıskandıran bir fer gözlerinde
Güneşi, ayı, yıldızı...
Bir sen var içinde mezar çukuru
yalnızlığıyla gömülü
Yine geldin sonbahar
Hasretinden ölmemiştim halbuki...
Ayrılığın pençesine tutunmuş
Küllerimden ateş alırken
Geldin çattın yine
Dönme artık ne olur!
Acılar unutturdu seni bana.
Bütünleşti yürek sancısıyla.
Ruh kesildi bedenim,
Kaskatı kalbim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!