Sahte dost Şiiri - Dilsiz Kalem Ebuzer

Namerdin kalbine yayılmış nifak
Kardeş kardeşine kuruyor tuzak
Sayılan küfürler dillerden uzak
Bu nasıl düzendir konuşamadım

Dostum dediklerim sırtımdan vurdu
Sebebin sorunca bir yalan kurdu
Arkamı dönünce plana durdu
Dostumla mert merde konuşamadım

Sorsan yalan yok,kalbinde yok fesat
Yeterki eline geçsin bir fırsat
Senin işlerine sokar bir kesat
Doğru kim yalan kim konuşamadım

Diline bakarsan kesilmiş aslan
Tuttuğu işlerin tamamı yalan
Özüne bakarsan oysa bir yılan
Yazdığım sözlerde konuşamadım

Yüzüne tükürsen eşhedü çeker
Toplumu görünce tevhide seker
Sonra kardeşinin ipini çeker
Bu halin özünü konuşamadım

.
Mazlumun sözünde bulursun kusur
Zalimin dilinde ararsın huzur
Yalanı söylersin doğruya buyur
Zalim insanlarla konuşamadım

Kardeşi koymadı evde yavruyu
Yusuf'un yoluna kurdu pusuyu
Attı kuyuya körpecik kuzuyu
Dillerim tutuldu konuşamadım

Gözlerin kör olmuş kulağın sağır
Gel artık kardeşim doğruyu bağır
Kalbinden fesatı çıkarıp çağır
Ben senin sözünden konuşamadım