S8 Sonnet Şiiri - Erdal Ceyhan

Kılıcını çekmişsin, mutlaka vuracaksın
Vur ama dinle, dünya güzel ve ben gencim
Ben yetmiş yaşımda hala gencim ve aşığım
Ve dalgınım ve benim gözümden akan yaştır.

Vur ama dinle; çünkü insan dinlemekle
Dünyanın çok güzel ve insanın çok derin olduğunu
bir gülün insan, bir insanın gül gibi koktuğunu
Anlar seni görüp seni sevdikten sonra.

Vur ama işte ondan sonra pişmanlık başlar
Vuran alçaktır, vurulan ise kurtulmuş
Bir günün en eski yalnızlığından.

Vur! İşte ellerin kan içinde ve sen
Her gün yeniden bir katilsin kendi gözünde
Oysa ben suçsuzluğun serin koyaklarındayım.