İnsan bir gülümsemeye aşık olur mu
Ben oldum gülümsemesiyle acı çektim
Bir gülümsemenin hiç dikeni olur mu
Kanlar içinde kalbim delik deşik kalbim
İnsan gözlere bakınca parçalanırmı
Anlık bakışa göğsüme satır saplandı
Görünmeyen bir ateş kuyusuna düştüm
Bu bambaşka bir yangın bambaşka bir acı
Ben günlerce onu yanımda hayal ettim
Hayal ettim bir gün beni sevecek diye
Bahçemin her yerini güllerle süsledim
Olur ya bir gün bu bahçeye girer diye
Anlatmak ona herşeyi anlatabilmek
Güller bahçesinde acılar çektiğimi
Söylemek ona seviyorum diyebilmek
Geçilmesi mümkün olmayan sınır gibi
Hayatta zor diye bir şey yoktur diyordum
Sevilene sevdiğini söylemek zormuş
Oysa kendimi bir kahraman sanıyordum
Nasıl bir aşk insan mum gibi eriyormuş
Yalanmış seviyorum dediğim kadınlar
Yanılmışım sizlere yalan söylemişim
Ondan önce ne aşk vardı ne de acılar
Şimdi acıların kuyusunda bedenim
2010
Kayıt Tarihi : 3.6.2011 00:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
s'ye 2010 ankara

TÜM YORUMLAR (2)