Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Yaptıklarımız mı ömrümüzü tüketen,
yapamadıklarımız mı.
Zaaflarımız mı,
eriştiğimiz, erişemediğimiz hayâllerimiz mi.
işte biz buna pişmanlık sendromu diyoruz,
birde yaşlandık be dostum duygular yoğunlaştı.
dost dediklerimiz seçtiklerimiz bizi bıraktı.
beden de artık yeter dedi hastalandı,
velaakin bunun farkına varmak da erdemlik,
ölüm meleğinin habersiz geleceğini de bilmek,
aklını kullanıp hemen tövbe ederek,
rabbimize münacat ve secde etmek gerek,
enver kardeşim lafım size değildir,
şiirde anlatdığın kişi benim ta kendisi......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta