Bekleyen mi, koşup giden miyiz,
terk eden mi..,
Gidenin arkasından bakan,
dili tutulmuşçasına konuşamayan,
iki damla yaşı belli etmeden avuçlayan.., Biz miyiz.
Hayat mı örseleyip, törpüleyen..,
Dostlar mı, tanımadıklarımız mı.
Yaptıklarımız mı ömrümüzü tüketen,
yapamadıklarımız mı.
Zaaflarımız mı,
eriştiğimiz, erişemediğimiz hayâllerimiz mi.
İçimizde saklı kalan,
bizi daraltan boğan tutkular mı..
Bir çocuk mu içimizdeki hiç büyümeyen..,
Belki de vaktinden önce olgunlaşan,
büyüyen, ergenliğin tadını yaşamadan..,
Yaşlılığa adım atan.
Kayıt Tarihi : 2.5.2021 19:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yapamadıklarımız mı.
Zaaflarımız mı,
eriştiğimiz, erişemediğimiz hayâllerimiz mi.
işte biz buna pişmanlık sendromu diyoruz,
birde yaşlandık be dostum duygular yoğunlaştı.
dost dediklerimiz seçtiklerimiz bizi bıraktı.
beden de artık yeter dedi hastalandı,
velaakin bunun farkına varmak da erdemlik,
ölüm meleğinin habersiz geleceğini de bilmek,
aklını kullanıp hemen tövbe ederek,
rabbimize münacat ve secde etmek gerek,
enver kardeşim lafım size değildir,
şiirde anlatdığın kişi benim ta kendisi......
TÜM YORUMLAR (1)