S. Yağmur Şiiri - Enver Ertürk

Mevsim sonbahar.
Bir yıl daha bitti bitecek.
Kısa ömrünü bir çırpıda tüketen yapraklar,
kuruyup düşecek..,
Rüzgâr önünde sürüklenecek.
Renklerin en güzel tonları bu aylarda.
Bir de gönlümü düğümlediğin saçlarında.
Günün herhangi bir saatinde aniden başlayan,
yağmur mu tufan mı adlandırılamayan..
Gök delinmiş dedirten,
rahmet mi , afet mi bilinemeyen..
Rüzgâr.., Hangi gün, hangi yönden
eseceği kestirilemeyen.

Pastırma yazı derken,
adını bilmediğim bastıran bastıran soğuklar.
Kâlp duvarlarını yıpratan,
senin estirdiğin tufanla oluşan
deli dalgalara kardeş dalgalar.
Peşinden gelen kış ve kar.
Bembeyaz yorgan gibi,
her yere serilecek.
Her obje beyaz örtü altında gizlenecek.

İlkbahar yağmurları uzak da olsa..,
Önümüzde.
Erişsek çabucak..
Kar erise, soğuk çekilse gitse.
Sonra bahar ve yaz, senin kadar ılık, sıcak..
Geliverse.