(....Seni anadilimde sevemedim ama yüreğimin anavatanı senindi, senindim… Düşleri talan edilmiş, şiirsiz, esmer, kısa saçlı bir adam görürsen beni hatırla.… Bir gölge peşinde sürüklenen mecnunlar gibi; çığlıkları rüzgara karışmış bir adam ölüyor gurbette… O da bir zamanlar aşıktı...yolculuklara ve şiire ölürdü…)
Kömürleşmiş bir aşkın kapkara küllerindeyiz,
Yüreklerimizde kuşkulardan denizler.!
Dilinde nefretin binbir türlüsü,
Susturup kapından kovduğun gün öldüm,
Bir tutam nefrette, masmavi bir aşkı boğacak kadar ölüsün,
Ah, bir hatırlasan ilk gülüşünü.!
Arayan hep odur diye sesine koşmacalarımı…
Çocuklarımdan önce sana dualarımı…
Alacakaranlıkta kırlangıçlar bahar yemini etti,
Duramam artık talan edilmiş gözlerinde.!
Duramam kurşunlanmış paslı düşlerinde….
Bir mahpus en çok kuşları ve bulutları özler,
Ben de vanilya kokulu ellerinde yüzümü…
Yıldızlar kentin ışıklarıyla gizlice söyleşirken,
Ve terkedilmiş güney köylerini sis basarken,
Beni düşün…
Hatırla, sende öğrenmiştim ilk kez ağlamayı…
14 Aralık 2009
Yalıkavak/Bodrum
Kayıt Tarihi : 17.12.2009 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hatırla, sende öğrenmiştim ilk kez ağlamayı…
Desem ki aylardan haziran.
Ve yağmura uzatsam ellerimi.
Dua'da kuşlardan kırlangıç şimdi.
Yüreğinize Sağlık
çok çok teşekkür ederim..
şiir sana daha çok yakışıyor
sevgili kardeşim iyi bak yüreğine..
Ben diye..
Bilen adam…
Unutmaki
Olmadığın buralarda
Yokluğun an be an…
Masumiyetimi ağlatıyor durmadan! !...bir kaç cümle ile bir gözyaşı suskunluğu da benden olsun dedim hocam....şiir ile şair bu kadar yakışır birbirine
bu şiire yazılan en anlamlı yorumdu..
teşekkürler..
şiirler hissedilince iki kere güzelleşir..
TÜM YORUMLAR (134)