S u Şiiri - Necati Keçeli

Ölümle, yaşamda dengeyi tutan
Canımıza can veren su değil mi?
Bahçede güllere renk verip atan
Canımıza can veren su değil mi?

Oksijen olup ciğerime sızan
Yokluğunda canı canımdan üzen
Toprağın içinde kendini süzen
Canımıza can veren su değil mi?

Yükseklere bulut olup çekilen
Yağmur olup, dolu olup dökülen
Şişelerden bardak, bardak içilen
Canımıza can veren su değil mi?

Derya denizinde buzdan gölünde
Ağlayan gözde, göz yaşı selinde
Kerbela çölünde, düşman elinde
Canımıza can veren su değil mi?

Bütün kiri, pası alıp götüren
Bulutta arınıp, saflık getiren
Bir dalga olup ta gemi batıran
Canımıza can veren su değil mi?

Su değirmeninde çarkı çeviren
Buğdayı un yapıp ekmek yediren
Elektrik su olup evlere giren
Canımıza can veren su değil mi?

Ateşi yakan, ateşi söndüren
Ana karnında çocuğu döndüren
Bizler ölünce yıkayıp gönderen
Canımıza can veren su değil mi?

Necati KEÇELİ
İZMİR