Yeni şeyler söylense
İlk ben duysam
Anne önlüğü kokusuyla gelen
Akşamlara sevinsem
Yerinde sayan motor sesleri
Yürünmeyen sokakların talihsizliği
Geldiğiniz gibi dönebilirsiniz
Hüzün yıkıyor aranmayan evleri
Kapı önlerinde arabalar, çatılarda antenler...
Binalar yükseldikçe gökyüzü küçülüyor
Bakışlarda hep o sessiz görüntüler...
Sözün bittiği yerde insanlık sökülüyor
Kayıt Tarihi : 27.9.2019 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kaybolan bir kentte yaşlanmaktır en zor yaşanan...
![Yüksel Akyüz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/27/s-oz-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!