Yirmi birinci yüzyılın vebası çoktan yayılmış her yere
Keskin, amansız bir soğuk nüksetmiş zihinlere, kalplere
Bunca dert, keder yetmezmiş gibi düşman olmuşuz kendimize
Ardı ardına sonu gelmez duvarlar örülmüş dört bir yanımıza
Her bir darbeyle soluk bir güneş ışığı süzülüyor çatlaklardan
Gözlerden sakındığım o güzel çiçekler soluyor zifiri karanlıkta
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta