S'onsuz Şiiri - Alper Kököz

Onsuz bir kaç kelime daha etmiş,
Birkaç gece geçirmiş,
Ve birkaç bira daha içmiştim.
Zil zurna olmuştu karanlık
Ne ay ışığına, nede güneşe izin veriyordu
Penceremin toz pembe hayalleri.
Umursamaz olmuştum.
Tüm deli yanımla susuyordum siyaha,
Biliyordum siyah ta bana susuyordu.
Kararımı vermiştim artık
Çığlıkların en sessizini, gecenin en derininde atacaktım.
Pusuya yatmıştı kederim, hasretim, nefretim
Gölgemle savaşıyor,
Her adımında seviyor sevmiyor oynuyordum.
Her kayboluşunda nefesim kesiliyor,
Zifiri karanlıklar da geziyor
Güneşe karşı geliyordum.
Tükendi adımlarımdan önce nefesim,
Yığılmıştım sonsuzluğa boylu boyunca
Ne kaldırımları görüyor
nede siluetleri hissediyordu ellerim.
Hak'kın rahmetine kavuştu yüreğim...
Deli bilirdik!