S. O yaz Şiiri - Enver Ertürk

Yaşadığımız,
zirvelere kadar tad aldığımız,
o yaz..,
Ve sonbaharda yaptığın dev naz.
Tüm hayâlleri,
istenenleri, özlenenleri
ve geçmişi tek tek silerek,
köküne kibrit suyu dökerek..,
Kuruttu.
Seni bir yana, beni bir yana savurdu.

İçinde.., Zerre kadar pişmanlık,
keşke olmasaydı da, devamını yaşasaydık
diye düşündüğün, söylendiğin..,
Sebep kim ? Diye irdelediğin oluyor mu.
Gönlün aklına, aklın gönlüne soruyor mu ?

At kafandan pişmanlık duygularını,
ve geride kalan olumsuz takıntılarını.
Benim düşüncem,
her şey insan için azizem.
Önemli değil kaprisin.
Savunma hakkı vermeden terk edişin.

Barışırız..,
Kaldığımız yerden yeniden başlarız.
Kadın demek..,
Biraz naz, biraz sitem.., Çekmek,
çokça sevgi, çokça emek vermek.
Karşılığında mutlulukla gülmek.

Bana, kendine, bize,
o güzel günlerin hatırına
anısına..,
Bir şans ver.
El alem ne der ?
Bırak ne derse desin.
Birlikteliğimizi kıskananlar,
gıybetlerine devam etsin.
İstemezleri, çekemezleri,
Hayâlinde.., Evrende en kuytulara,
henüz bilinmeyen kara noktalara yolla.
Umursama.. Onları yok farz et..,
Ve seni bana bahşet.