Yâr
Bu aralar
Kar yağıyor buralara
Bir de ar…
Vefakâr ve cefakâr kelimeleri
Artık kalktı rafa
Sefakâr yaşamak moda oldu,
Kâr oldu…
Bu yüzden
Özlemlerin yerine
Özentilerle beslediğimiz tin
Kınını yırtıp
Hançerledi masumiyeti…
Genelevleri kapatıp
Genelleşen evler çoğalttık
Çatlamış ar damarlarının
Kuytu gölgelerinde…
Ölümsü bedenlerin
Buz kesmiş izbelerinde
Ruhsuz doğacak
Yaşayan ölülerin
Günahlarını sırtlandık
Anlık şehvetlerin
Sahte yangınlarıyla…
Ve hâlâ
Cürmü meşhut cinayetlerimizden
Gayri meşru günahlar doğuyor
Şefkatsiz kucaklara…
Kalan değerleri de yitiriyoruz bir bir…
Aşkla özlem sefil düşüyor ellerimizden
Gözlerimizden fışkırıyor arsız bir kibir…
Hileyle yalanda şimdi herkes pir,
Herkes ehil..
Pandoranın kutusunu açmış iblisler
Ay pusa bürünmüş
Yıldızlar sönmüş
Nehirler diz boyu irin akıyor
Zebaniler kan çalmışlar denize
Şehrin şebekelerine kir sızmış
Gözlerimize kin!
Ne olur;
Hayattan çekin bütün iğrençlikleri
Dünyaya biraz da aşk ekin…
Antakya, 25.11.2012
Ali Özkan AsafoğullarıKayıt Tarihi : 25.11.2012 01:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duyarlı yüreğinizi ve kaleminizi tebrik ediyor;
selam ve saygılarımı gönderiyorum
ve aşk yetim
şiirlerde olmasa...
saygımla...
TÜM YORUMLAR (2)