Yedi yüzü aşkın işçi çalıştı,
Var diye nöbete hepsi alıştı,
Trafo patladı yangın oluştu,
Maden ocağında söndü umutlar.
Kimi nişanlıdır, kimide bekar,
Evli olanların çocukları var,
Yaşam sürecinde edemedi kar,
Maden ocağında söndü umutlar.
Dede olanlarda pes demez belli,
Geçitte vermiyor daracık yollu,
Kurtarma sürüyor sağlı ve sollu,
Maden ocağında söndü umutlar.
Ne hayal kalıyor, ne de bir neşe,
Talim ediyorlar ekmeğe aşa,
Yürek dayanmıyor akan göz yaşa,
Maden ocağında söndü umutlar.
Feryatlar yükseldi il Manisa'da,
Merkez üstü belli ocak Soma'da,
Zekinin beyinde hala komada,
Maden ocağında söndü umutlar.
13-5-2014
Zeki ÇelikKayıt Tarihi : 16.5.2014 09:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/16/s-o-m-a-m-a-d-e-n-d-e.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!