S. Mızrak Şiiri - Enver Ertürk

Uzaklardan atılan,
bir mızrak gibi saplandın yüreğime.
Kâlbime kilitlenip,
yönünü şaşırmadan..
Onca mesafeyi katedip..,
Can sunan kimliğinle,
bakmaya doyamadığım yüzünle..,
Hoş geldin.

Anlamsız hayatımda yeşerttiğin,
neşe, sevgi, heyecanın,
ve adı bende saklı duyguların..,
Serpilip gelişen filizlerinden,
her birini özenle büyütüp,
koca demetleri sevginle örüp.., Hepsinden,
yollarıma serdin,
esirgemeden verdin.

Kimi zaman kızdık bir birimizi incittik..
Sonrasında dilenen özür, pişmanlık,
kaldığımız yerden devam ettik.
Çıkarsız, riyasız..
Sevgi idi ihtiyacımız.
Kocaman sınırsızca verdik.
Birbirimizi olduğumuz gibi kabule,
ve ortak sorunlarımızı çözmeye..,
Alışıyoruz,
kol kola çabalıyoruz.
Benim inandığım gibi sen de inan.
İki sevgiliyiz yılmadan yol alan.
Başaracağız..,
Kalan ömrümüzü mutlulukla yaşayacağız.

Önceleri aradığımız,
eksikliğini yudumladığımız,
tüm duyguların..,
Ve birbirimize ait olmanın hazzını yaşadık.
Sonraları büyü bozuldu ayrıldık.
Öz eleştiri yaparak baktığımda,
senin davranışına
bir anlam yıkıştırdığımda..,
Kendince haklıdır diyerek,
kabahatin büyük bölümünü yüklenerek..,
Ve kaçan mutluluğun
çabucak kaybolan izlerini.
bulmaya çalışıp..
Ama çaresiz el elde el başta kalıp,
sensiz yalnız,
artık duyulmayan kahkahasız..,
Hüzünlü günlerimin,
kısalan ömrümün eşiğindeyim.
Ufka kilitlenen boş bakışlarımın,
semaya yükselen sessiz ağıtlarımın
pençesindeyim.

Sensiz geçen zaman, cehennemdeydim.
Belirttiğimiz karşılıklı pişmanlıkla,
yine, yeniden seninleyim.
Dilime zincirler,
dudaklarıma kilitler vuracağım.
Bilmediğim nedenle yaşattığın hasreti,
sabrımla aşacağım.
Açıklamanla yetinecek,
fazla sormayacağım.
Merak denizinde yüzmeyecek,
sevgi okyanusunu kulaçlayacağım.