S. Korona 1 Şiiri - Enver Ertürk

Birilerinin kurduğu kumpas.
Tedavi zor, say ki imkânsız.
Kimimiz fazla hassas,
Kimimiz ölüme.., Ölümüne duyarsız.
Koca usta Nazım demiş ki..
Yeşil dallar arasından gelecek rahatlık.
Bu virüs değişik, toptan fenalık.

Yeşil dallar arasından gelip geçecek olan,
ölüm yokluk, hiçlik..
Gidilecek yer..,
Servilerle, mermerlerle süslü mezarlık

Yakalandın mı bir kez, kurtuluş bekleme.
Hele de yaş ileri,
bağışıklığın geri..
Diabet, koah, akciğer anemisi,
veya başka bir illetin pençesi..,
Yakandan tutup silkelemiş,
bunlarla sendelemiş isen..
İşte o şiirdeki gibi, limon benzeri sararıp,
mum misâli erirken,
yapabileceğin..,
Zorlukla almaya çabaladığın nefesin.
Bir sonrakinde,
daha da kesildiğini fark etmenin,
verdiği ümitsizlik ve bozgun ile..,
Huzursuzca yatıp sığamadığın yatağından,
ve ardından toplanan tasın tarağından,
bir avuç kül ve anı geriye kalan.
Yok yok. Geride hiç bir şey yok.
Ne alâ, ne yıkanma, ne namaz..
Ne alınan verilen helâllik, ne bir niyaz.

Korona dünyaya gelen alâmetsiz kıyamet..,
İnsanlığın yaşadığı orantısız rezalet.